Slavoj ŽiŽek: Sobre a violencia. Seis reflexións marxináis
Slavoj Žižek voltou novamente sobre o tema da violencia de forma monográfica no seu último libro, onde sistematiza-las súas ideas ao partires dunha distinción fundamental entre unha violencia subxectiva e unha violencia obxectiva. A primeira é a violencia visíbel practicada por un axente recoñecíbel, e é aquela que acapara tódalas análises e titulares. Pero ademais...
Outro Xeito de ser: unha introducción ó pensamento de Gianni Vattimo
Como persoa que se enfronta á terefa de intentar expoñer sinteticamente o pensamento dun autor que plantexa que a metodoloxía hermeneútica é a máis adecuada, dende unha perspectiva contemporánea, para o pensamento e a verbalización filosófica, e como admirador confeso da prosa de Thomas Bernhard, véxome obligado a aclarar xa dende un principio que o...
Toni Negri: da revolta italiana á potencia da multitude
Sempre que temo-la pretensión ou o desexo de acceder ás claves do pensamento dun autor debemos fixarnos especialmente tanto na súa biografía coma nas súas influencias. Isto é básico para contextualiza-la súa obra. Pero no caso de Toni Negri convértese na chave coa que podemos acceder polo menos ao motivo polo que tódalas súas inspiracións...
Seminario “A besta e o soberano”. Recensión crítica
DERRIDA, JACQUES. SÉMINAIRE LA BÊTE ET LE SOUVERAIN. VOLUME I (2001-2002). Ed. Galilée. 2008. París. A publicación póstuma do último seminario que Jacques Derrida impartiu na L´École des Hautes Études en Sciences Sociales de París entre os anos 2001 e 2003 pon moitas cuestións en xogo. A cuestión do contido é fascinante e enriquecedora....
Extravíos y multitudes
Lejos de ofrecernos una verdad revelada lista para consumir, Extravíos (Paco Vidarte y Ricardo Llamas, Madrid, Espasa-Calpe, 2001.) se desdice a cada paso. Explora los recovecos de una identidad indefinida y sus múltiples interacciones entre la integración y la exclusión social de lo queer. Sin ganas de alcanzar ningún consenso profundiza en el desacuerdo y...
Posthumano
“Dicho con mayor exactitud, debemos olvidar la noción del bondadoso fantasma que habita en nuestro interior y aceptar, por fin, que la disolución de su propia entelequia es, precisamente, una de las obras fundamentales del espíritu en nuestros días” (p. 91). Una vez más, la reflexión sobre el sujeto, o mejor la crisis del sujeto....
Síguenos