PROXECTO DERRIBA quere ser unha comunidade singular. Singular porque tira os seus pulos dun aquí e dun agora concretos, malia que sente a necesidade de abrirse a todo aquilo que poida acontecer noutros lugares e contextos. Comunidade acéfala porque se forma polo conxunto de aqueles que comparten a non pertenza, porque a súa obra é a desobra.
Author Archive

A democracia como o an-arkhé ou o poder dicir de “calquera”

Thomas Hauser Resumo: Debido á conxunción de diversos factores –que englobamos en tres categorías vertebradas polo concepto “crise”: crise económica, crise ecolóxica e crise de representación– consideramos ao paradigma vixente en franca disolución. Centrándonos no que chamamos a “crise de representación” intentarase desenvolver unha noción de política e de democracia que substitúa á lóxica policial...

Dislocando conceptos vellos: Bensaïd e o 15M

  Thomas Hauser Resumo. A aparición de movementos contestatarios críticos coa situación xerada a raíz da crise económica xurdida no 2008 fai que sexa cando menos relevante formularse a posibilidade de que conceptos que caeran en desuso –revolución, clase, partido– poidan volver ser repensados á luz da nova situación económica, política e social actual. Inténtase...

Educar para podrecer

Thomas Hauser   Nivel de superficie da análise. Apertura de liñas de debate. E despois gardar silencio. Ensinar: ofrecer certeza e seguridade OU dúbida e tensión. Hipótese 1. O coñecemento é contido. A aprendizaxe outorga un modelo de representación do mundo que afasta dos prexuízos, dos estereotipos, da confusión e do erro. Ao saber un...

A propósito de Bernhard. Formas filosóficas da tolemia

Thomas Hauser Identidade, tolemia, Bernhard. Non se descobre nada novo se se sinala que a procura de sentido, da comprensión dun mesmo e o do mundo que nos rodea foi, e segue sendo, unha das tarefas fundamentais da filosofía. Entender, atopar o sentido ou donalo. Estar no quicio, centrarse, proxectar unha existencia e intentar dirixila...
Unha lectura de "Ecce Comu"

Unha lectura de “Ecce Comu”

Thomas Hauser Vattimo. De volta á esquerda. Partindo do xiro comunista da filosofía política de Vattimo, tendo en conta as súas consideracións e propostas, pódese dicir que Vattimo ao final cae en formular unha proposta de tipo forte baseada, dalgún xeito, nunha noción indirecta de dereitos humanos ou de principios morais abstractos como “igualdade” e...

Nova Publicación de Thomas Hauser

 Envío sobre claridade e confusión pragmática É habitual considerar que o proceso de comunicación é, na medida do posible, un intento por realizar un envío por parte dun alguén a outro alguén -nos reservamos de momento a necesidade de dotarlle de características a estes alguén(s)- no que o contido transmitido -información, polo momento- inténtase que...

Envío sobre claridade e confusión pragmática

Thomas Hauser Claridade, eficacia e eficiencia. É habitual considerar que o proceso de comunicación é, na medida do posible, un intento por realizar un envío por parte dun alguén a outro alguén -nos reservamos de momento a necesidade de dotarlle de características a estes alguén(s)- no que o contido transmitido -información, polo momento- inténtase que...
Outro Xeito de ser: unha introducción ó pensamento de Gianni Vattimo

Outro Xeito de ser: unha introducción ó pensamento de Gianni Vattimo

Como persoa que se enfronta á terefa de intentar expoñer sinteticamente o pensamento dun autor que plantexa que a metodoloxía hermeneútica é a máis adecuada, dende unha perspectiva contemporánea, para o pensamento e a verbalización filosófica, e como admirador confeso da prosa de Thomas Bernhard, véxome obligado a aclarar xa dende un principio que o...

A crise, a esquerda e os afásicos

 Thomas Hauser Falando do cotiá, do que continuamente se nos está informando, deformando?, nos medios de comunicación oficiais: estamos en crise. Crise económica, claro, crise do capitalismo, claro. Falemos claro logo, trátase dunha crise da especulación, dunha crise feita polos yuppies ou os brokers, ou calquera ridícula verba como esa que refire a eses señores...

Saturno ou soñar sabéndose soñando

Brais Arribas  Un ancián desgrañado, nú, cos ollos perdidos, concentrado e absorto na actividade que lle esixe morder, desgarrar e tragar o brazo dunha figura inerte, deslabazada, descabezada dun neno, un rapaz sanguinolento atrapado no banquete do voraz monstruo que xa vai tempo rematou ca súa vida. O fondo escuro. O vello zampa o rapaz...

Uso de cookies

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de las mencionadas cookies y la aceptación de nuestra política de cookies, pinche el enlace para mayor información.

ACEPTAR
Aviso de cookies