Vense de constituir na Galiza un novo proxecto de acción rizomática, que engloba múltiples colectividades até o de agora dispersas e incomunicadas. Proxecto Derriba súmase a esta proposta-iniciativa dende a convicción de que é da potencia enunciativa das multitudes de onde ten que emerxer a apertura cara a diferenza. Entendemos a posta en marcha da invisibel como un movemento-dispositivo de enunciación colectiva; facerse cargo dos arranxos.

Reproducímo-lo manifesto fundacional:

Qué é a Universidade Invisibel?

A Universidade Invisíbel é un experimento no eido da produción institucional e cultural. Non tanto unha organización ao uso, a Invisibel defínese en termos de “rede de proliferación”; isto é, unha multiplicidade posta en común na forma dun corpo descentralizado, que coa vontade de contribuír a espallar novas formas de relacións na producción de saberes e novos debates discursivos, coordina distintos proxectos de docencia alternativa, intervención artística e metropolitana, crítica institucional e experimentación epistemolóxica e concetual.

A invisibilidade da que falamos refírese a unha ampla gama de relacións non recoñecidas normativamente, e que non obstante transversalizan a produción do saber/poder. Máis aló do modelo fabril ou industrial, nas últimas décadas a produción de saberes e coñecementos expertos, de estilos de vidas, a creatividade semiótica e simbólica, e a elaboración de relacións afectivas e sociais, estase a convertir no eixo central da produción social. Esta creatividade inmaterial non pode funcionar senón excedendo os límites das institucións, espallándose polo tecido metropolitano e o ciberespazo, e artellándose dun xeito colectivo. A produción asume agora a forma dun intertexto directamente social que non recoñece xa as dicotomías público/privado, transgredindo os confinamentos que diferenciaban un tempo e lugar de traballo e un tempo e lugar de ocio, xa que a creación de relacións, saberes, ideas e afectos prodúcese nun tempo e espazo universal metropolitano, físico e virtual.

A partir destas reflexións a Universidade Invisibel ubícase nun espazo que problematiza a invisibilidade. Así, sitúase non tanto nas propias institucións como nas súas fisuras, no medio das relacións co-constituivas do coñecemento que as distintas prácticas de patente e enclosure invisibilizan. A corporalidade da Invisibel toma posición nos intersticios da Academia, as institucións artísticas, os movementos sociais e as distintas prácticas de intervención e renovación metropolitana. Con esta vontade, unha serie de docentes, investigadores, profesionais e produtores culturais lanzamos o Proxecto Universidade Invisíbel. En definitiva, podería decirse que a Invisíbel é unha “institución monstro”. Nun tempo onde a produción inmaterial vulnera os límites das distintas institucións produtivas, as alternativas á produción de coñecementos críticos han de experimentar con formas “contra-natura” que recombinen os códigos e as funcións dos distintos dispositivos a través dos cais se expresa dun xeito transversal a creatividade social.