Derritaxes 5. Convocatoria aberta

“O Procomún son espazos institucionais nos que podemos practicar un tipo particular de liberdade: liberdade fronte ás restricións que normalmente aceptamos como precondicións necesarias do funcionamento dos mercados”

Yochai Benkler. The Political Economy of Commons

“Non haberá unha resposta verdadeira á crise ecolóxica máis que a escala planetaria e a condición de que se realice unha auténtica revolución política, social e cultural que reoriente os obxectivos da produción dos bens materiais e inmateriais.”

Félix Guattari. Les trois Écologies


pdf en castellano

O colectivo de pensamento contemporáneo Proxecto Derriba(http://www.proxectoderriba.org)avanza a convocatoria aberta para réxime de colaboración da revista Derritaxes(ISSN: 1988-9089) (http://derritaxes.proxectoderriba.org)no que respecta ao seu número 5, previsto para o mes de Xuño de 2010 e que xirará en torno ao eixo temático: Procomún. Aproximacións.


A discusión acerca dos bens comúns, aqueles que estarían á marxe das lóxicas de mercado e que, por tanto, reclamarían un eido de xestión alternativo –Procomún– que evitase a súa desaparición nos movementos e prácticas de apropiación dos grandes axentes do xogo neoliberal, obtivo nos últimos tempos un pulo considerábel. A raíz das transformacións acadadas polo desenvolvemento das TICs e dos novos dispositivos electrónicos, así como da aceleración abafante do risco medioambiental e humano a nivel global, a urxencia dunha reformulación do Procomún é cada vez máis evidente.

A ampliación epistemolóxica, produto da aceleración na produción de dispositivos e técnicas de elaboración e análise de información, acaecida nas últimas décadas, está a provocar a emerxencia de novos territorios e territorialidades que entrarían neste marco de discusión. A contextualización no xa clásico Capitalismo Cultural, Capitalismo Post-industrial, Cognitivo, Mundial Integrado... eleva ó máximo nivel a cuestión da propiedade da información, e obriga a unha reflexión inmediata en torno á nova situación para estes procomúns.

Dende o xa clásico The Tragedy of the Commons [G. Hardin, 1968], a máquina de produción significante adscrita á expansión do mercado global ven argumentando a inevitabilidade hobbesiana do control centralizado dos bens comúns, para evitar a súa desaparición -o constitutivo egoísmo humano- e garantir unha xestión óptima en beneficio de todos, mesmo daqueles a quen o acceso lles quedaría vedado polas regras do mercado global -i.e. “filtrado” polo xogo financeiro e as leis que controlan as condicións de acceso e distribución-. Ben sexa a través do aparello de Estado (Leviatán), ben sexa a través do modelo de privatización total que promovería a liña máis “liberal” da (chamada) “política” actual (Man invisíbel), a enunciación que toma forma neste estado dos fluxos globais esfórzase en presentar a necesidade da anulación do Commons. Neste par de posibeis, asistimos certamente á construción ideolóxica da necesidade do segundo, unha vez perdida a posibilidade do primeiro coa caída do “Estado benfeitor” encarnado no Wellfare State socialdemócrata, na Europa post-bélica.

A actual discusión en torno ós dereitos de acceso ó coñecemento -irrisoriamente denominados dereitos culturais– e á internet, a cuestión da apropiación sistemática da nova información -sementes, código xenético humano e animal, código informático- por parte de grandes grupos privados, a destrución medioambiental coa anteposición dos beneficios duns cantos particulares, obriga a pensar nun novo modelo de Goberno dos Bens comúns [E. Ostrom: Governing the Commons. The Evolution of Institutions for Collective Action, 1990] que garanta e expanda o inalienábel, e poña freo á evolución actual cara ó desastre. Así mesmo, é precisa unha análise causal -arqueolóxica- e un desmantelamento do discurso que pouco a pouco se está a artellar para dar lexitimidade social e política a este saqueo.

Sen renunciar á libre creatividade e ó espírito crítico que nos anima e co fin de facilitar o traballo da edición da revista, consideramos precisa a observación das seguintes indicacións:

1. Derritaxes publica en galego, motivo polo cal anima a que as colaboracións sexan preferentemente nesa lingua. En todo caso, poden redactarse en lingua portuguesa, castelá, francesa, italiana ou alemana, mais publicaranse suxeitas á dispoñibilidade que o equipo de tradución de Proxecto Derriba manteña e, polo tanto, non se asegura a súa publicación.

2. Os textos serán artigos de investigación ou recensións de libros con relevancia no pensamento contemporáneo e aparecerán adscritos a unha das seccións nas que se divide Derritaxes (Documentos, Recensións, Entrevistas, Con-textos, Derivas). Tomarán como referencia os seguintes parámetros por páxina:

– Tipo de Letra: Times New Roman: 12 pt

– Marxes: superior, 2,5 cm; inferior, 1,25 cm; esquerda, 3 cm; dereita, 3 cm

– Aliñamento: xustificado; Espazamento entre liñas: 1.5 liñas.

3. Os artigos encabezaranse, necesariamente, cun breve Resumo Palabras chave e Abstract Keywords.

4. Recomendamos homologar as referencias bibliográficas de acordo ó seguinte sistema, p. ex.:

– Libros:

a) VIDARTE, P.: Ética marica. Proclamas libertarias para una militancia LGTBQ. Madrid/Barcelona, Egales, 2007.

b) DERRIDA, J.: Canallas. Dos ensayos sobre la razón [trad. cast. de Cristina de Peretti]. Madrid, Trotta, 2005.

c) BASCETTA, M., BONSIGNORI, S., PETRUCCIANI, S. e CARLINI, F. (eds.): 1968. Una revolución mundial (CD-ROM/libro) [trad. cast. de Luis Peña Molero, Carlos Prieto del Campo, Ricardo Russo e Francisca Sánchez Peiró]. Madrid, Akal, 2001.

– Artigos:

a) JAMESON, F.: “Imaginarios de la globalización: cosas que nunca te dije”, en Archipiélago, 52, Madrid, 2002,p. 34.

b) DELEUZE, G. e GUATTARI, F.: “Aparato de captura”, en Mil mesetas [trad. cast. de José Vázquez Pérez e Umbelina Larraceleta]. Valencia, Pretextos, 1988.

c) VIRNO, P.: “El trabajo no nos hace libres”, en BALESTRINI, N. e MORONI, P.: La horda de oro (1968-1977) [trad. cast. de M. Bogazzi, H. Arbide, P. Iglesias, J. Bonet i Martí, D. Gámez, J. Gual, R. Sánchez Cedillo e A. Méndez]. Madrid, Traficantes de sueños, 2006, p. 340.

d) HAUSER, O.: “Libra. Unha cronoloxía do azar”, en Derritaxes, 0. Decembro 2007. Tirado o 31 de xullo de 2009 de <http://derritaxes.proxectoderriba.org>

5. A identidade d@ autor/a será aquela coa que desexe publicar o seu orixinal, facendo constar o seu correo electrónico. A firma que identifique ó autor faino único responsábel da titularidade do texto. Derritaxesten por norma someter a avaliación, ao longo do mes previo á publicación, os traballos que edita coa finalidade de asegurar que cumpren as condicións aquí descritas.

6. O material citado debe enviarse en formato .odt (open office) ou .doc (word) por e-mail a derritaxes@proxectoderriba.organtes do 10 de maio de 2010.

CREATIVE COMMONS.- Derritaxes considera imprescindíbel a achega de materiais que poidan orientar unha intervención no espazo social e político contemporáneo. Por iso considera que a libre disposición destes materiais para o común da sociedade debe primar por enriba dunha concepción individualista do traballo intelectual. Por este motivo edita exclusivamente mediante unha licenza Creative Commons que permite a libre distribución e reelaboración baixo as seguintes condicións:

Recoñecemento-Non comercial-Compartir Igual 2.5 España.


Uso de cookies

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de las mencionadas cookies y la aceptación de nuestra política de cookies, pinche el enlace para mayor información.

ACEPTAR
Aviso de cookies