A Lingua

Pablo Ibáñez De Lille1

Nun aceno fugaz de obscenidade
toco á Lingua entre as pernas;
la humedad de mi dedo le deslizo
en la pelambre crespa.

E medra a humidade
e xeme
xeme
xeme.

Gime en todas las lenguas,
en todos los idiomas.

Escupe un par de insultos en inglés.

Xeme en francés no clítoris do labio.

“Todesfuge” de muerte,
y “schwarze milch der Frühe”,
leite negro.

-Buon giorno, stronzo di merda.
enculée,
desgraciado,
give me back all the orgasms
that you stolen from me.

O salouco da Lingua
os meus beizos percorre.

En su cuerpo mi dedo se desgrana.

E xeme máis
e en moitos máis idiomas.

Popocatépetl y Tlatelolco
-la toponimia es un remedio fácil-.

“Uma lágrima tua”
no ventre da cidade.

E no ventre da lingua
minha boca
dizendo obscenidades.

 

No centro das cidades: a memoria. Pablo Ibáñez De Lille. Casamanita Cartoneira (México, El Salvador, Galicia). México, 2009. Licenza Creative Commons 2.5.

1 Pablo Ibáñez de Lille (México – Tenochtitlán, 1978) é maquinista do Tren Sardina, ideólogo do novo milenio, psiconauta, deseñador metido a monicrequeiro e poeta chilangalego. No centro das cidades a memoria é o seu primeiro libro de poesía editado para todo o público.

Uso de cookies

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de las mencionadas cookies y la aceptación de nuestra política de cookies, pinche el enlace para mayor información.

ACEPTAR
Aviso de cookies