Faltan os nomes e quedan as datas. O 15 de maio prendeu simultaneamente en moitos lugares do Estado español un movemento que escapa, nas súas derivas heteroxéneas e na complexidade dos seus artellamentos, á asignación dun nome único. No inicio, unha convocatoria por internet no nome dunha “Democracia real ya” sacou ás prazas do Estado español a milleiros de persoas “indignadas” pola xestión da crise e a situación política; porén, esas etiquetas non se mantiveron moito tempo como significantes hexemónicos ou aglutinadores. Como no caso das revoltas no Magreb as redes sociais e o uso masivo de internet fixeron posíbel a extensión dos chamamentos; mais o que comezara na rede tornouse nunha reocupación do espazo público e nunha afirmación doutro xeito de facer política fóra das canles da representación. Algo estaba a pasar nos bordos de Europa; e iso que acontecía o facía quizais de xeito intempestivo. Había ben tempo do inicio dunha crise cuxo principal efecto, esperado ou inesperado, era conformar novas subxectividades ao servizo do capital e impoñer a retórica económica como marcha natural das cousas. O 15-M xurdiu como un acontecemento que máis que propor un programa político, afirmaba na súa indecisión outro xeito de política e de constitución do común.

Nun proceso case simultáneo á súa xestación, o “movemento” deu lugar a achegamentos diversos en forma de artigos e libros colectivos: o 15-M é tamén a serie de discursos e imaxes que o produciron performativamente. Aquí e agora ese movemento continúa; mais resta quizais por pensar, e darlle tempo. O 15-M, ou calquera dos múltiples nomes cos que se lle chama, pode encadrarse nunha serie de revoltas periféricas que aínda están, como el mesmo, por vir.

Que a urxencia de dar máis tempo a ese “15-M”, a nosa propia urxencia dende unha condición periférica e aínda residual, caia neste novo número de Derritaxes. Que máis podemos dicir, aquí e agora, nós?  Dende ese nós, cuxa incompletude estrutural o estende nun movemento continuo, queremos convidarvos a todxs a tomar o tempo de darlle unha volta (de) máis ao que nos está a acontecer.

Sen renunciar á libre creatividade e ó espírito crítico que nos anima e co fin de facilitar o traballo da edición da revista, consideramos precisa a observación das seguintes indicacións:

1. Derritaxespublica en galego, motivo polo cal anima a que as colaboracións sexan preferentemente nesa lingua. En todo caso, poden redactarse en lingua portuguesa, castelá, francesa, italiana, inglesa ou alemana, mais publicaranse suxeitas á dispoñibilidade que o equipo de tradución de Proxecto Derriba manteña e, polo tanto, non se asegura a súa publicación.

2. Os textos serán artigos de investigación ou recensións de libros con relevancia no pensamento contemporáneo e aparecerán adscritos a unha das seccións nas que se divide Derritaxes (Documentos, Recensións, Entrevistas, Con-textos, Derivas). Tomarán como referencia os seguintes parámetros por páxina:

– Tipo de Letra: Times New Roman: 12 pt

– Marxes: superior, 2,5 cm; inferior, 1,25 cm; esquerda, 3 cm; dereita, 3 cm

– Aliñamento: xustificado; Espazamento entre liñas: 1.5 liñas.

3. Os artigos encabezaranse, necesariamente, cun breve Resumo – Abstract.

4. Recomendamos homologar as referencias bibliográficas de acordo ó sistema americano Harvard-APA. Cando se trate dunha cita no corpo do texto, poñerase ao remate da cita entre parénteses o apelido do autor, o ano de publicación e o número de páxina, podendo obviarse a páxina no caso de que a cita non sexa directa. Por exemplo: “…” (Vidarte, 2007: 20), ou: … (Vidarte, 2007). Como consecuencia as referencias completas das obras citadas compendiaranse nunha bibliografía ó final do artigo, seguindo os seguintes parámetros:

– Libros:

a) VIDARTE, P. (2007): Ética marica. Proclamas libertarias para una militancia LGTBQ. Madrid/Barcelona, Egales.

b) DERRIDA, J. (2005a): Apprendre à vivre enfin. Entretien avec Jean Birnbaum. Paris, Galilée.

c) DERRIDA, J. (2005b): Canallas. Dos ensayos sobre la razón [trad. cast. de Cristina de Peretti]. Madrid, Trotta.

d) BASCETTA, M., BONSIGNORI, S., PETRUCCIANI, S. e CARLINI, F. (eds.) (2001): 1968. Una revolución mundial (CD-ROM/libro) [trad. cast. de Luis Peña Molero, Carlos Prieto del Campo, Ricardo Russo e Francisca Sánchez Peiró]. Madrid, Akal.

– Artigos:

a) JAMESON, F. (2002): “Imaginarios de la globalización: cosas que nunca te dije”, en Archipiélago, 52, Madrid, pp. 27-34.

b) DELEUZE, G. e GUATTARI, F. (1988): “Aparato de captura”, en Mil mesetas [trad. cast. de José Vázquez Pérez e Umbelina Larraceleta]. Valencia, Pretextos.

c) VIRNO, P. (2006): “El trabajo no nos hace libres”, en BALESTRINI, N. e MORONI, P.: La horda de oro (1968-1977) [trad. cast. de M. Bogazzi, H. Arbide, P. Iglesias, J. Bonet i Martí, D. Gámez, J. Gual, R. Sánchez Cedillo e A. Méndez]. Madrid, Traficantes de sueños.

d) HAUSER, O. (2007, Decembro): “Libra. Unha cronoloxía do azar”, en Derritaxes, 0. Tirado o 31 de xullo de 2009 de <http://derritaxes.proxectoderriba.org>

5. A identidade d@ autor/a será aquela coa que desexe publicar o seu orixinal, facendo constar o seu correo electrónico. A firma que identifique ó autor faino único responsábel da titularidade do texto. Derritaxesten por norma someter a avaliación, ao longo do mes previo á publicación, os traballos que edita coa finalidade de asegurar que cumpren as condicións aquí descritas.

6. O material citado debe enviarse en formato .odt (open office) ou .doc (word) por e-mail a derritaxes(at)proxectoderriba.organtes do 1 de novembrode 2011.

CREATIVE COMMONS.-Derritaxes considera imprescindíbel a achega de materiais que poidan orientar unha intervención no espazo social e político contemporáneo. Por iso considera que a libre disposición destes materiais para o común da sociedade debe primar por enriba dunha concepción individualista do traballo intelectual. Por este motivo edita exclusivamente mediante unha licenza Creative Commons que permite a libre distribución e reelaboración baixo as seguintes condicións:

Recoñecemento-Non comercial-Compartir Igual 2.5 España.